Hikaye Hakkında
Küçük kırsal ve tepe köylerinden oluşan bir takımada ile noktalı, dizilmiş gizli bir İtalya var geniş açık alanların üzerinde. Dünyanın kaosundan uzakta, hayatın ağır ağır aktığı adalar gibidirler. Büyük şehirlerin, çok kalabalık, kirlilik ve yeşil alan eksikliği ile bağlantılı sorunlardan uzak. Bu kasabalar önemli çevresel ve kültürel kaynaklara sahip olan bu yerleşim yerlerinin, sonsuz, dirençli hikayeleridir.
İnsanlar buralarda, yüzyıllar boyunca pekişmiş olan kendi kaynaklarına ve geleneklerine bağlı yasamlarını surduruyorlar. Terk edilme, nüfusun azalması ve marjinalleşme sürecine katlanarak. Kasabalardan genç insanlar sürekli olarak şehirlere göç ederken, yaşlılar buralarda yasamaya devam ediyor. Bu durum dramatik olarak en çok binden az nüfusu olan kasabalarda görülüyor. Son on yıl İçinde bu yerleşim yerlerinin nüfusları yarıdan fazla azaldı; beş binin altında olan kasabasakinleri nüfuslarının yüzde yirmiden fazla düştüğünü gördüler.
Orta İtalya'daki Molise gibi bir bölgede, kasabaların yarısında binden az insan var. Buraların sakinleri, Güney İtalya'daki Basilicata'da, 131 belediyeden 24'ünün nüfusu bir milyonun altında. Bin kişi, kalan yüzde 57 kasabanın nüfusu beş binin altındadır.
Covid-19 salgını sırasında, büyük, yoğun nüfuslu metropoller kırılganlıklarını gösterdiler, Hızla virüsün yayılma merkezleri haline geldiler. Bunun yanında, ekonomik sebeplerden dolayı savunmasız bu kucuk yerleşim yerlerinin yüzde altmışından fazla kırsal alanların yaşamları, sistemleri, risk altındadır.
Bu duruma bir denge bulunabilir mi? Pandemi patlamasının ardından, salgını sınırlamak için alınan önlemler virüsün yayılımı sosyal mesafe gibi kavramları gündeme getirirken,
geleceğimizi güvence altına almak için sürdürülebilir bir yaşam modeli bulmanın gerekliliği kendini güçlü bir sekilde göstermiştir.
Atalarının köylerine ve kasabalarına dönmeyi secenler, birçok farklılığı keşfediyor. Köy ve şehir yaşamı arasında olası bir alternatif yaratıyorlar. Bir topluluğun özü, o topluluğun deneyimleri ve yaşam biçimi tarafından oluşturulur. Doğdukları yerlerden hiç ayrılmayan ve kendi içlerinde yeni bir yaşam için ideal bir liman bulmuş olan insanlardır bunlar.
Ekteki fotoğraflar, şehirlerden uzak yerlerin, dogasini, yaşamini gösteriyorlar. Ekilmemiş araziler ve topluluklarındaki mimarinin işlevi ve çeşitliliği ile birlikte. Aynı zamanda, görüntüler yüzleri ve olayları yakalayarak, insanların günlük yaşamlarına bir pencere açıyor. Yüzyıllarca süren ilişkiler ve gelenekler tarafından yaratılan köylüler. Ve böylece huzurun olduğu bir resim yalnızlık ve terk edilmişlikle birleşen güzellik, nostaljik bir karışımla birleşiyor. günlük hayatın hatırlanması, tutulmayan sözler ve daha iyi bir gelecek umudu.
Bu anlatı, saha araştırmasına dayalı kişisel öyküler ve anılar toplanarak oluşturulmuştur ve yerel sakinlerle kişisel bilgi ve arkadaşlık yoluyla gelişmiştir. Yaklaşımımız, yerel sokaklarda yürüyerek toplulukların evlerine ve yaşamlarına sohbetler yoluyla girip, meydanlar ve topluluğun kafelerinde ve lokalleride sohpet ederek genel durumu kavramayı amaçlamaktadır.
Dokuz ay boyunca Basilicata ve Molise'ye yapılan çok sayıda geziden materyaller topladık. Hedefimiz, bu projeyi İtalya'nın diğer birçok benzer bölgesine yaymak. Aynı zamanda, özellikle pendemi ile yaşadigimiz tecrübeye olası bir gelecek, bir yasamsal model oluşturmaktır.
Fotograflar: Murat Yazar
Makale: Salvatore Lucente